شیخ فخرالدین عراقی
غزلیات
غزل شماره ۴۹: بیرخت جان در میان نتوان نهاد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی رخت جان در میان نتوان نهاد بی یقین پا بر گمان نتوان نهاد جان بباید داد و بستد بوسه ای بی کنارت در میان نتوان نهاد نیم جانی دارم از تو یادگار بر لبت لب رایگان نتوان نهاد در جهان چشمت خرابی می کند جرم بر دور زمان نتوان نهاد خون ما ز ابرو و مژگان ریختی تیر به زین در کمان نتوان نهاد حال من زلفت پریشان می کند پس گنه بر دیگران نتوان نهاد در جهان چون هرچه خواهی می کنی جرم بر هر ناتوان نتوان نهاد هر چه هست اندر همه عالم تویی نام هستی بر جهان نتوان نهاد چون تو را، جز تو، نمی بیند کسی منتی بر عاشقان نتوان نهاد بر در وصلت چو کس می گذرد تهمتی بر انس و جان نتوان نهاد عاشق تو هم تو بس، پس نام عشق گه برین و گه بر آن نتوان نهاد تا نگیرد دست من دامان تو پای دل بر فرق جان نتوان نهاد چون عراقی آستین ما گرفت رخت او بر آسمان نتوان نهاد شیخ فخرالدین عراقی