صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۹۹۵: اگر به پیرهن گل وگلاب باز آید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر به پیرهن گل وگلاب باز آید امید هست به جوی من آب باز آید شکسته پر وبالم درست خواهد شد به آشیانه چو مرغ کباب باز آید رم از طبیعت آهوی چشم اگر برود امید هست که عمر از شتاب بازآید حضور رفته ز دوران مجوی هیهات است که شبنم از سفر آفتاب باز آید دوبار اهل نظر را به آب نتوان راند به چشم من کی از افسانه خواب باز آید چو ایستاد ز گردش کباب می سوزد چنان مکن که دل از اضطراب باز آید دلم ز آینه رویان به سینه برگردید به حسرتی که سکندر ز آب باز آید عنان آه توان باز زد ز لب صائب اگر به روزن دود کباب باز آید صائب تبریزی