صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۹۶۰: عرق به پاکی گوهر کجا چو باده بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عرق به پاکی گوهر کجا چو باده بود حرامزاده کجا چون حلالزاده بود حضور دل نشود با گشاده رویی جمع که شاهراه حوادث در گشاده بود شود به عالم صورت روان هر که اسیر چو آب آینه پیوسته ایستاده بود کف گشاده محال است زیر دست شود که گل به شاخ سوارست اگر پیاده بود چنان که خانه ز گلجام می شود روشن صفای خانه دلها ز جام باده بود حضور اگر طلبی بی اراده شو صائب که آرمیده بود هرکه بی اراده بود صائب تبریزی