صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۹۴۸: ترانه های جهان گرچه مختلف رنگند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ترانه های جهان گرچه مختلف رنگند تو چون ز پرده برآیی همه یک آهنگند در آفتاب قیامت چه رویها سازند جماعتی که چو گل پای تا به سر رنگند به داغ چاره دیوانگان عشق مکن که این پلنگ وشان با ستاره در جنگند چو آب مردم روشندل از تنک رویی به جام وشیشه وسنگ وسفال یکرنگند سپهر کوزه سربسته ای است در خم او ازان شراب که مستان عشق گلرنگند مپرس سوختگان را ز سختی ایام که آرمیده چو تخم شراره در سنگند از آن گروه طلب چون شکر حلاوت عیش که در شکنجه ایام از دل تنگند مبین به دست نگارین نازک اندامان که در فشردن دل سخت آهنین چگند کدام آینه صائب مرا تواند دید کز آب گوهر من نه سپهر در زنگند صائب تبریزی