صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۹۴۴: سپهر نیک وبد از یکدگر جدا نکند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سپهر نیک وبد از یکدگر جدا نکند تمیز گندم و جواز هم آسیا نکند ز آه وناله افتادگان ملاحظه کن که تیر مردم بی دست وپا خطا نکند به لقمه دشمن خونخوار مهربان نشود به استخوان سگ دیوانه اکتفا نکند مرا به سیل سبکسیر رشک می آید که تا محیط اقامت به هیچ جا نکند ازان ز دیده وران سرفراز شد نرگس که چشم دارد و ره قطع بی عصا نکند ز آبروچه گهرها که در گره بندد دهان بسته صدف گر به ابرو وا نکند به هیچ بستر نرمی نمی نهم پهلو که نی به ناخن من یاد بوریا نکند چها نمی کشم از پاک طینتی صائب خوش آن که آینه خویش را جلا نکند صائب تبریزی