صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۹۴۳: کسی برون سرازین بحربیکرانه کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کسی برون سرازین بحربیکرانه کند که سربه اره پشت نهنگ شانه زمانه روی گل سرخ را بر آتش داشت سزای آن که شکرخند بیغمانه کند ز جوش گل نفس غنچه پردگی شده است چگونه مرغ درین گلشن آشیانه کند شکر به چاشنی زهر عادتی نرسد زمانه ساز چه اندیشه از زمانه کند شدم مقیم به دشت جنون چه دانستم که موج ریگ روان کار تازیانه مند به نخل خامه صائب شکستگی مرساد که اختراع غزلهای عاشقانه کند صائب تبریزی