صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۹۳۹: بهار و باغ به دلهای آتشین چه کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بهار و باغ به دلهای آتشین چه کند به تخم سوخته دلسوزی زمین چه کند گل پیاده اوسرورا خجل دارد اگر سوار شود در میان زین چه کند اگر نه فکر عقیق دهان او باشد کسی علاج جگرهای آتشین چه کند چه مرده اید که رحمت به ما چه خواهد کرد جز این لطف کند یار نازنین چه کند ز وصف ذره بودبی نیاز پرتومهر سخن بلند چو افتاد آفرین چه کند یکی است نسبت برق فنا به آهن و موم حصار عافیت خودکس آهنین چه کند خیالش از دل تنگم چه می کشد صائب به تنگنای صدف گوهر ثمین چه کند صائب تبریزی