صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۹۳۸: سخن به مردم افسرده دل اثر چه کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سخن به مردم افسرده دل اثر چه کند به خون مرده تقاضای نیشتر چه کند جز این که خون خورد وبر جگر نهد دندان به این گهر نشناسان دگر گهر چه کند نکرد تربیت نوح در پسر تأثیر به سرنوشت قضا کوشش پدر چه کند عبث به سوختن ماست چشم دوزخ را به دامن تر ما عاصیان شرر چه کند چو پشت پای ز آزادگی به حاصل زد جز این که دست زند سروبرکمر چه کند قضا چو دست به تیغ جگر شکاف برد به روی هم ننهد دست خودسپرچه کند ز سنگ حادثه شد توتیا سفینه من دگر به کشتی من موجه خطر چه کند هدایت من سرگشته نیست کار دلیل به ریگ هرزه مرس سعی راهبر چه کند ز آفتاب چه گل می توان به شبنم چید به دستگاه جمال تو چشم تر چه کند کم است عمر ابدفکرزادعقبی را کسی تهیه به این عمر مختصر چه کند جز این که سر ز خجالت به زیر پا فکند به طفل خام طمع نخل بی ثمر چه کند در آن ریاض که صائب نواشناسی نیست صفیر ما نکشد سر به زیر پر چه کند صائب تبریزی