صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۸۹۷: موحدان که به لیل ونهار ساخته اند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
موحدان که به لیل ونهار ساخته اند به یاد زلف ورخ آن نگار ساخته اند به اشک دل خوش ازان روی لاله رنگ کنند به این گلاب ازان گلعذار ساخته اند ز لاله زار تجلی ستاره سوختگان چو لاله با جگر داغدار ساخته اند گشاده اند جگرتشنگان دهان طمع زبس عقیق ترا آبدار ساخته اند به وصل زلف ورخ او رسیدن آسان نیست کلید گنج ز دندان مار ساخته اند به هیچ حیله به آغوش در نمی آیی مگر ترا زنسیم بهار ساخته اند به رنگ شبنم گل برزمین نمی مانند کسان که آینه را بی غبار ساخته اند توانگرند گروهی که خانه خود را زعکس چهره خود زرنگار ساخته اند کمند همت ما نیست نارسا چون موج محیط عشق ترا بی کنار ساخته اند چراغ زنده دلی را که چشم بد مرساد نصیب صائب شب زنده دار ساخته اند صائب تبریزی