صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۸۷۶: دلم بجا زتماشای دلنوازآمد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم بجا زتماشای دلنوازآمد شکار وحشیی از دام جست وباز آمد چرا یکی نشود ده نشاط من کان شوخ به صد عتاب شد وباهزارناز آمد اگر چه از نظر آن دلبر گران تمکین چو کبک رفت خرامان چو شاهباز آمد ز اضطراب ندانم دل رمیدن کجاست کنون که برسرم آن یار دلنوازآمد اگر چه ز آمدنش رفت دست ودل از کار به عذرخواهی آن عمر رفته باز آمد به روی گرم مرا کرد پرسشی چون شمع که موبموی من از شرم در گداز آمد مگر نماند اثر در جهان ز آبادی که بر خرابه دلها به ترکتاز آمد چگونه شکر کنم بی نیاز را صائب که نازنین من در به صد نیاز آمد صائب تبریزی