صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۸۶۶: به چشم من گل وخار چمن یکی باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به چشم من گل وخار چمن یکی باشد نوای بلبل وصوت زغن یکی باشد تو از نوای مخالف ز راست بیخبری وگرنه نغمه سرادر چمن یکی باشد ترا تعدد اخوان فکنده است به چاه وگرنه یوسف گل پیرهن یکی باشد یکی است پیش سبکروح زندگانی ومرگ که صبح را کفن وپیرهن یکی باشد به توتیا چه کنم چشم خود چوسرمه سیاه مرا که ساختن وسوختن یکی باشد مرا که خلق نیاید به دیده حق بین حضور خلوت با انجمن یکی باشد رخ چو آینه گرداندن است بی صورت ترا که طوطی شیرین سخن یکی باشد فغان که در حرم وصل بار همچو سپند مرا نشستن و برخاستن یکی باشد دل دونیم ز عاشق دلیل یکرنگی است که خامه دو زبان را سخن یکی باشد به چشم هرکه رمیده است از جهان صائب زمین غربت وخاک وطن یکی باشد صائب تبریزی