صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۸۵۶: خوشا دلی که دراودرد را گذر باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوشا دلی که دراودرد را گذر باشد خوشا سری که سزاوار دردسر باشد شرربه آتش وشبنم به بوستان برگشت دل رمیده ما چند در سفر باشد بساز با جگر تشنه چون شدی مجنون که آب دانه زنجیر از جگر باشد زجدوجهد گذر کن که در طریق فنا حجاب اول پروانه بال وپر باشد زنقش بادبه دست است موج دریا را صدف زساده دلی مخزن گهر باشد نصیب چرب زبانان شود حلاوت عمر همیشه صحبت بادام با شکر باشد غم زمانه به بی حاصلان ندارد کار زنند سنگ به نخلی که بارور باشد کجا زسنگ ملامت غمین شوم صائب مرا که تیشه به سر سایه کمر باشد صائب تبریزی