صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۸۵۳: خوش است حس که در پرده حیا باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش است حس که در پرده حیا باشد که بدنماست پریزاد خودنماباشد برهنگی نشود پرده شرافت ذات چه نقص دارد اگر کعبه بی قبا باشد کلید صد در بسته است جنبش نفسش لبی که خامش از اظهار مدعا باشد مروت است که در عهد آن لب میگون فضای سینه من دشت کربلا باشد ازان فقیر تمنای مومیایی کن که خود شکسته تر از نقش بوریا باشد زسایلان در مسجد نمی شود خالی در کریم محال است بی گدا باشد کدورت است زگردون نصیب زنده دلان که رزق شمع همین گردازآسیا باشد در بهشت نبندندبر رخش صائب مرا کسی که به میخانه رهنما باشد صائب تبریزی