صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۷۹۴: ز می مرا تب لرز خمار می گیرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز می مرا تب لرز خمار می گیرد ز صیقل آینه من غبار می گیرد من اعتبار ز هرکس گرفتمی زین پیش کنون ز من همه کس اعتبار می گیرد ندیده است سیه مستی مرا خورشید همیشه صبح مرا در خمار می گیرد بنفشه می دمد از یاسمین اندامت اگر نسیم ترا در کنار می گیرد اگر سپند به من جای خویش ننماید به بزم او که مرا در شمار می گیرد؟ چرا ز خصم کشم انتقام خود صائب؟ چو انتقام مرا روزگار می گیرد صائب تبریزی