صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۷۷۲: سبکروی که ز سرپا نمی تواند کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سبکروی که ز سرپا نمی تواند کرد سفر چو قطره به دریا نمی تواند کرد ز بس که منفعل از کرده های خویشتن است فلک نگاه به بالا نمی تواند کرد کسی که سیر پریخانه قناعت کرد نظر به شاهد دنیا نمی تواند کرد کسی که در دل ما جای خویش وا نکند دگر به هیچ دلی جا نمی تواند کرد چنان ز ناله بلبل فضای باغ پرست که غنچه بند قبا وا نمی تواند کرد به کام هرکه کشیدند شهد خاموشی لب از حلاوت آن وا نمی تواند کرد مسیح اگرچه کند زنده مرده را صائب علاج درد دل ما نمی تواند کرد صائب تبریزی