صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۷۵۸: بیاض گردن او دست من ز کار برد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیاض گردن او دست من ز کار برد بیاض خوش قلم از دست اختیار برد بجز خط تو کز او چشمها شود روشن که دیده گرد که از دیده ها غبار برد؟ به خون کسی که تواند خمار خویش شکست چرا به میکده دردسر خمار برد؟ نشسته است به خون گرچه هیچ کس خون را مرا غبار ز دل سیر لاله زار برد ز ضعف تن به زمین نقش بسته ام صائب مگر مرا تپش دل به کوی یار برد صائب تبریزی