صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۷۵۴: عذار نوخط دلدار دیدنی دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عذار نوخط دلدار دیدنی دارد گلی که می رود از دست چیدنی دارد اگر چه خشک شد از خط عقیق سیرابش به بوی می لب ساغر مکیدنی دارد دهان تنگدل او به هیچ می رنجد وگرنه آن لب میگون گزیدنی دارد هنوز گل ز رخش دسته می توان بستن هنوز سبزه خطش چریدنی دارد هنوز سیب ذقن رنگ را نباخته است هنوز میوه این باغ چیدنی دارد هنوز نرگس فتان او جنون فرماست هنوز کوچه زلفش دویدنی دارد ز خط گزیده شد آن شکرین دهان و بجاست لبی که خیر ندارد گزیدنی دارد ترا دماغ پریشان شود ز نکهت گل وگرنه ناله صائب شنیدنی دارد صائب تبریزی