صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۷۲۱: درشتی از فلک شیشه رنگ می بارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
درشتی از فلک شیشه رنگ می بارد زمانه ای است که از شیشه سنگ می بارد لب صدف زده تبخال و ابر بی انصاف به کام شیر و دهان پلنگ می بارد گشاده رو سخن سخت نشود ز کسی به هر دری که بود بسته سنگ می بارد نه هر که داغ گذارد ز دردمندان است که زهر چشم ز داغ پلنگ می بارد تو از فشاندن تخم امید دست مدار که ابر رحمت حق بی درنگ می بارد اگر عیار تریهای روزگار این است ز چهره گل امید رنگ می بارد مدار از گل این باغ سازگاری چشم که خون بیگنهانش ز چنگ می بارد چرا عقیق نسازد به سادگی صائب درین زمانه که از نام ننگ می بارد صائب تبریزی