صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۶۹۶: ز باده چشم تو ظالم رحیم می گردد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز باده چشم تو ظالم رحیم می گردد اگر بخیل به مستی کریم می گردد به جد و جهد اگر گرگ گوسفند شود شریر هم به ریاضت سلیم می گردد ز بیکسی به دل صاف من غباری نیست گهر عزیز شود چون یتیم می گردد سپند ریشه دوانید در دل آتش چه وقت اختر ما مستقیم می گردد؟ در آن ریاض غمینم که غنچه پیکان شکفته از دم سرد نسیم می گردد دل از گشودن لب می شود تهی از درد ز رخنه ملک اگر مستقیم می گردد به چشم کم منگر در گناه اندک خویش که هرچه خرد شماری عظیم می گردد مده به خلوت دل راه خنده را صائب که پسته را دل ازین ره دونیم می گردد صائب تبریزی