صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۶۸۱: ز بردباری من موج می شود لنگر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز بردباری من موج می شود لنگر ز خاکساری من صدر آستان گردد فلک ز بار غم من به خاک بندد نقش زمین ز بال و پر شوقم آسمان گردد اگر چه خضر ز آب حیات سیراب است ز یاد تیغ تواش آب در دهان گردد شدی چو پیر ز اهل جهان کناری گیر که هرکه مانده شود بار کاروان گردد به قسمت ازلی باش از جهان خرسند که چون فضول شود میهمان گران گردد چو ماه عید عزیز جهان شود صائب ز بار درد قد هر که چون کمان گردد نسیم گل ز سبکروحیم گران گردد ز چرب نرمی من مغز استخوان گردد صائب تبریزی