صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۶۶۸: مرا به هر مژه ای اشک بی اثر چسبد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا به هر مژه ای اشک بی اثر چسبد چو غرقه ای که به هر موجه خطر چسبد کشیده است مرا عشق زیر بار غمی که از تحمل آن کوه بر کمر چسبد به دار، الفت منصور حجت خامی است که میوه خام چو افتاد بر شجر چسبد کسی که دست به زلف دراز او دارد چرا به دامن این عمر مختصر چسبد؟ بغیر شهد خموشی کدام شیرینی است که از حلاوت آن لب به یکدگر چسبد میسرست چو اندیشه تو صائب را چرا به دامن اندیشه دگر چسبد؟ صائب تبریزی