صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۶۶۳: ز روی خشت خم از جوش باده جام افتاد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز روی خشت خم از جوش باده جام افتاد بیار باده که طشت خرد ز بام افتاد حباب وار به سرگشتگی مثل گردد سفینه ای که به گرداب خط جام افتاد مباد از سر زنار کم سر مویی چه شد که سلسله سبحه از نظام افتاد چو سبزه فرش شد و همچو آب رفت از دست نگاه هرکه بر آن سرو خوش خرام افتاد به چشم روشنی دام می رود صیاد کدام مرغ همایون دگر به دام افتاد؟ درین نشیمن آشوب پخته شو زنهار زنند پای به فرقش چو میوه خام افتاد علاج کلفت خود زود می کنم صائب دگر به دست من امروز یک دو جام افتاد صائب تبریزی