صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۶۶۱: گل عذار تو از درد نیمرنگ مباد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گل عذار تو از درد نیمرنگ مباد! به خنده تو ز تبخاله جای تنگ مباد! مباد نبض تو چون موج مضطرب هرگز میان طبع تو و اعتدال جنگ مباد! پی علاج تو کز تب چو آفتاب شدی مسیح را به فلک فرصت درنگ مباد! سبک، گرانی خود درد از سرت ببرد چو آفتاب بر آیینه تو زنگ مباد! به چهره ات عرق سرد و گرم و تر بدود غبار عارضه را بر رخت درنگ مباد! ز جام صحت جاوید لاله گون باشی بهار عافیتت در خمار رنگ مباد! امیدوار چنانم به لطف حق صائب که آه من به فلک بیش ازین به جنگ مباد! صائب تبریزی