صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۶۵۴: هرکه آسودگی از عالم امکان جوید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرکه آسودگی از عالم امکان جوید ثمر از بید و گل از خار مغیلان جوید نتوان در حرم و دیر خدا را جستن مگر این گنج کسی در دل ویران جوید نیست جز دست تهی حاصل آن غواصی که درین نه صدف آن گوهر غلطان جوید هست امید که نومید نگردد آن کس که ترا در دل و در دیده حیران جوید سبز چون خضر ز زنگار خجالت گردد زندگی هر که ز سرچشمه حیوان جوید رام گشتن طمع از آهوی وحشی دارد مردمی هرکه ازان نرگس فتان جوید طلب گوهر شهوار نماید ز حباب هرکه حق را ز سراپرده امکان جوید نتوان قطع امید از رگ جان صائب کرد چون رهایی دل ازان زلف پریشان جوید؟ صائب تبریزی