صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۶۱۴: دل ما سلطنت فقر به سامان ندهد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل ما سلطنت فقر به سامان ندهد ده ویرانه ما باج به سلطان ندهد در ریاضی که دل سوخته من باشد باغبان آب به گلهای گلستان ندهد نشود رتبه خردان به بزرگان معلوم مور را مسند اگر دست سلیمان ندهد هرکه را دل سیه از منت احسان شده است جگر تشنه به سرچشمه حیوان ندهد رهنوردی که به منزل نظرش افتاده است خار را فرصت گیرایی دامان ندهد طمع رزق ز افلاک ز کوته نظری است دست در کاسه خود سفله به مهمان ندهد جان فداساز که صیاد درین قربانگاه تا بود جان، به کسی دیده حیران ندهد دل آزاده درین باغ ندارد صائب هرکه چون گل سر خود با لب خندان ندهد صائب تبریزی