صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۵۸۲: از ملامت دل روشن گهران شاد شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از ملامت دل روشن گهران شاد شود دیو در شیشه این جمع پریزاد شود دشمنان گر ز پریشانی من خوشوقتند چه ازین به که دلی چند ز من شاد شود؟ در بیابان طلب گر نفسی راست کنم در خراش دل من ناخن فولاد شود نکند ناله مظلوم اثر در ظالم خواب این قوم گرانسنگ به فریاد شود آنچه من یافتم از ذوق گرفتاری عشق جای رحم است بر آن بنده که آزاد شود که گمان داشت که چون زلف شود روگردان خط شبرنگ، ترا خانه صیاد شود نیست در طالع این خانه که آباد شود چه به تعمیر دل خویش کنم صائب سعی؟ صائب تبریزی