صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۵۷۸: عارف از راه به سجاده تقوی نرود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عارف از راه به سجاده تقوی نرود تیغ بر کف به سر منبر دعوی نرود با سیه دل ید بیضا چه تواند کردن؟ زنگ کفر از دل فرعون به موسی نرود سطحیان چون به ته کار توانند رسید؟ صورت از خاطر آیینه به معنی نرود خضر از رهزنی موج سراب آسوده است دل آگاه به دنبال تمنی نرود در بیابان نتوان زاد ز همراهان خواست وای برآن که پی توشه عقبی نرود تشنه میکده از جام نگردد سیراب به غزال از دل من حسرت لیلی نرود دل نفس بیهده سوزد به صفاکاری جسم زنگ از سرو به خاکستر قمری نرود صائب آید ز پیش نعمت دنیا بی خواست طالب رزق اگر از پی دنیی نرود صائب تبریزی