صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۵۷۳: نیست غیر از دل خود روزی مهمان وجود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیست غیر از دل خود روزی مهمان وجود بازی نعمت الوان مخور از خوان وجود گریه تلخ بود چشمه شیرین حیات آه افسوس بود گرد بیابان وجود رحم کن بر دل صدپاره، مشو هم نمکش که بود شور قیامت نمک خوان وجود زود باشد که کند زهر ندامت سبزش هرکه لب تر کند از چشمه حیوان وجود دامن دشت عدم تا به قیامت سبزست دو سه روزی است برومندی بستان وجود چه بغیر از دل و چشم نگران با خود برد؟ شبنم ما ز تماشای گلستان وجود پیش شمعی که شد از آفت هستی آگاه دهن گاز بود طوق گریبان وجود پر کاهی است که بر باد بود بنیادش در بیابان عدم تخت سلیمان وجود می توان یافت به صبح دل بیدار نجات از خیال عدم و خواب پریشان وجود نیست جز جوهر شمشیر شهادت صائب خط آزادی اطفال دبستان وجود صائب تبریزی