صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۵۴۵: کاهلانی که درین ره به هوس می آیند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کاهلانی که درین ره به هوس می آیند دو قدم راه نپیموده به پس می آیند هست در هرزه درایی خطر راهروان رهزنان بیش به آواز جرس می آیند برخورند از می جان بخش حیات آن جمعی که درین نشأه به کار همه کس می آیند فیض خود سازد اگر ذوق گرفتاری عام همه مرغان ز گلستان به قفس می آیند عالم غیب اگر نیست روان بخش، چرا مردگان زنده به خواب همه کس می آیند؟ شوخ چشمان که ندارند حیا در دیده بی طلب در همه بزمی چو مگس می آیند اگر از پرده برآیند چنین لاله رخان صائب از پرده برون اهل هوس می آیند صائب تبریزی