صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۵۳۷: رفع دلتنگی من نشأه صهبا نکند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رفع دلتنگی من نشأه صهبا نکند هیچ کس غنچه پیکان به نفس وا نکند از سپر، تیر قضا روی نمی گرداند سیل از خانه در بسته محابا نکند گر شود دامن پیراهن یوسف صد چاک رخنه در پرده ناموس زلیخا نکند سعی در خون خود از خصم فزونتر دارد هرکه با دشمن خونخوار مدارا نکند شود از گوهر عبرت صدفش سینه بحر دوربینی که نگه خرج تماشا نکند می کند زلف دراز تو به دلهای حزین آنچه با خسته روانان شب یلدا نکند سخن تلخ نگردد به تبسم شیرین چاره تلخی می قهقه مینا نکند هرکه چون شانه نسازد دل خود را صد چاک پنجه در پنجه آن زلف چلیپا نکند سنگ دارند ز دیوانه دریغ اطفالش چون ازین شهر کسی روی به صحرا نکند؟ سوز عشق از سر عاشق به مداوا نرود که علاج تب خورشید مسیحا نکند می رسد روزیش از عالم بالا صائب چون صدف هرکه دهن باز به دریا نکند صائب تبریزی