صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۵۱۵: گوشه گیران که ز ایام کناری دارند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گوشه گیران که ز ایام کناری دارند همچو صیاد کمینگاه شکاری دارند بوسه آن لب تیغ است و کنار از هستی عاشقان گر هوس بوس و کناری دارند نور آیینه به اندازه خاکستر اوست تیره روزان دل خورشید شعاری دارند گرچه چون آبله عشاق به ظاهر گرهند در سراپرده دل طرفه بهاری دارند نیست ممکن که سرافراز نگردند چو گرد خاکساران که سر راه سواری دارند سطحیان غور معانی نتوانند نمود بیشتر آینه ها نقش و نگاری دارند چون توانند بتان چشم ز خودسازی بست؟ که ز هر پاره دل آینه داری دارند نیست ممکن همه شب سیر چراغان نکنند در جگر، سوخته هایی که شراری دارند به که در دامن روشنگر عشق آویزند سینه هایی که ز افلاک غباری دارند همت از تربت آن قوم طلب کن صائب که ز سوز دل خود شمع مزاری دارند صائب تبریزی