صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۵۱۳: عشرت روی زمین بی سر و پایان دارند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشرت روی زمین بی سر و پایان دارند دخل بی خرج اگر هست گدایان دارند فارغند از غم دستار و سرانجام لباس چه حضورست که خورشید قبایان دارند گرچه چون غنچه نورسته به ظاهر گرهند در سراپرده دل عقده گشایان دارند چهره نعمت الوان دو سه روزی سرخ است دامن عیش ابد لقمه ربایان دارند سرو از کشمکش باد خزان آزادست بی کلاهان چه غم از فوطه ربایان دارند؟ بر سر گنج به خون جگر افطار کنند این چه فقرست که این خواجه نمایان دارند روزگاری است که ارباب تنعم صائب چشم رغبت به لب نان گدایان دارند صائب تبریزی