صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۴۶۶: جذبه ای کو که مرا جانب دلدار کشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جذبه ای کو که مرا جانب دلدار کشد؟ دامن جان مرا زین ته دیوار کشد نظر پاک به خاک است برابر امروز ورنه آیینه چرا حسرت دیدار کشد؟ ذوق آزار اگر این است که من یافته ام جای رحم است بر آن کس که ز پا خار کشد از جهان چشم بپوشید که این خاک سیاه سرمه خواب به چشم و دل بیدار کشد نتواند خرد از عالم گل بیرون رفت کور اگر نیست چرا دست به دیوار کشد؟ نبرد طوطی اگر حرف ز مجلس بیرون در بغل آینه را تنگ چو زنگار کشد لب پیمانه به گفتار نیاورد او را خط مگر حرفی ازان لعل گهربار کشد خاطر مردم آزاده پریشان نشود از خزان سرو محال است که آزار کشد سر برآرد ز گریبان مسیحا صائب سوزنی کز قدم راهروان خار کشد صائب تبریزی