صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۴۱۶: تا کیم نوحه به گوش از دل ناشاد رسد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا کیم نوحه به گوش از دل ناشاد رسد؟ تا نظر باز کنم ناوک بیداد رسد بر سر هر گره زلف تو لرزم که مباد دست خشکیده ای از جانب شمشاد رسد می شود دل نشود مضطرب از آمدنت؟ دست و پا گم نکند صید چو صیاد رسد؟ جگرم تازه نشد از گهرافشانی ابر مگر این سوخته را برق به فریاد رسد مور شو مور، که حکمت به سلیمان گذرد گر به صحرای تو با لشکر ایجاد رسد نرود کاوش رشک از دل عاشق که هنوز ناله تیشه به گوش از دل فرهاد رسد بر سر قسمت تیغ و قلم آید چو قضا منشی ظلم ترا خامه فولاد رسد رو به دل بردن صائب چو کند چهره او از دو جانب سپه زلف به امداد رسد صائب تبریزی