صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۴۰۷: می توان گرد خط از آینه حسن زدود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می توان گرد خط از آینه حسن زدود از گهر گرد یتیمی اگر آسان خیزد لعل چون لاله به دور لب رنگین سخنت داغدار از جگر کان بدخشان خیزد روی بر تافتن از ما ز مروت دورست غیر تسلیم چه از دیده حیران خیزد؟ گرد پاپوش به ویرانه ما افشاند هر کجا سیلی ازین کوه و بیابان خیزد مرگ عیدست ز افلاس به تنگ آمده را همچو آن خفته که از خواب پریشان خیزد پای در دامن تسلیم و رضاکش صائب تا ترا نکهت یوسف ز گریبان خیزد خط سبزی که ز پشت لب جانان خیزد رگ ابری است که از چشمه حیوان خیزد صائب تبریزی