صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۳۷۹: تا دلی از کف ارباب وفا می گیرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا دلی از کف ارباب وفا می گیرد بارها فال ز دیوان حیا می گیرد گره ناز به ابروی تبسم بستن غنچه تعلیم ازان بند قبا می گیرد آن که چندین قفس از نغمه سرایان دارد کار بر بلبل ما تنگ چرا می گیرد؟ ناوکی کز دل الماس ترازو گردد زان کمانخانه ابروی هوا می گیرد جز قلم کز سر خود قطع تعلق کرده است که به تقریب سخن دست ترا می گیرد؟ صائب از فیض هواداری اشک سحری لاله باغ سخن رنگ ز ما می گیرد صائب تبریزی