صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۳۷۱: اوست عاقل که درین غمکده صهبا نخورد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اوست عاقل که درین غمکده صهبا نخورد روی دست از قدح و پای ز مینا نخورد شاهد بیخبریهاست سکندر خوردن هر که فهمیده نهد پا به زمین، پا نخورد از دو رویان نتوان داشت طمع یکرنگی بلبل آن به که فریب گل رعنا نخورد نکند زحمت ناآمده را استقبال هر که امروز غم روزی فردا نخورد همت آن است که موقوف نباشد به طلب رگ ارباب کرم نیش تقاضا نخورد ابر نیسان کند از آب گهر سیرابش هر که صائب چو صدف آب ز دریا نخورد صائب تبریزی