صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۳۶۰: برق را در نظر آور به خس و خار چه کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
برق را در نظر آور به خس و خار چه کرد تا بدانی که به من شعله دیدار چه کرد گر بگویم، رود از دست صدف گیرایی که به آب گهرم سردی بازار چه کرد میوه چون پخته شود شاخ بر او زندان است سر منصور به آرامگه دار چه کرد؟ هدف سوزن الماس شود پرده گوش گر بگویم به من آن غمزه خونخوار چه کرد مشتی از خار فراهم کن و در آتش ریز چند پرسی به تو گردون ستمکار چه کرد؟ از ترشرویی گردون گله بی انصافی است خنده برق شنیدی به خس و خار چه کرد سر به دامان بهارست رگ خواب ترا تو چه دانی که به من دیده بیدار چه کرد؟ غافل از خویش نه ای نیم نفس، چون دانی که تمنای تو با صائب افگار چه کرد؟ صائب تبریزی