صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۳۵۴: حسن روزی که صف آرایی آن مژگان کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حسن روزی که صف آرایی آن مژگان کرد صف محشر علم شهرت خود پنهان کرد پیش ازین گر به شکر پسته نهان می کردند لب نو خط تو در پسته شکر پنهان کرد نیست ممکن که دگر قامت خود راست کند هر که را جلوه مستانه او ویران کرد داد بر باد سر سبز خود از بی مغزی هر که چون پسته درین بزم لبی خندان کرد چه ضرورست به تدبیر کنی مشکلتر؟ مشکلی را که به تسلیم توان آسان کرد بیقراری نتوان برد به دریا از موج به دوا درد طلب را نتوان درمان کرد هر که با ابر کرم کرد چو دریا صائب در حقیقت به همه روی زمین احسان کرد صائب تبریزی