صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۳۲۴: دل آگاه ز تن فکر رهایی دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل آگاه ز تن فکر رهایی دارد از رفیقی که گران است جدایی دارد زاهد ساده دل ما چه قدر مرحوم است جنت امید ز طاعات ریایی دارد دل به خط نقل مکان کرد ازان حلقه زلف می توان یافت که انداز رهایی دارد دل به مطلب ز نگاه غلط انداز رسید این هدف طالعی از تیر هوایی دارد گل که از برگ سراپا لب رنگین سخن است طمع بوسه ازان دست حنایی دارد آفتاب از مه نو، کاسه دریوزه به کف نور ازان صبح بناگوش گدایی دارد زشت در مرتبه خویش کم از زیبا نیست هر چه را می نگری حسن خدایی دارد نیست ممکن که ز کارش گرهی باز شود رهنوردی که غم آبله پایی دارد کاش آن ترک ستمکار به قرآن می داشت اعتقادی که به دیوان نوایی دارد دور گردان وفا را غم نزدیکان نیست ور نه از زلف دل ما چه جدایی دارد چون طمع لازم ارباب سخن افتاده است صائب انصافی از احباب گدایی دارد صائب تبریزی