صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۳۲۰: هر کف خاک ز احسان تو جانی دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر کف خاک ز احسان تو جانی دارد هر حبابی ز محیط تو جهانی دارد هیچ قفلی به کلید دگری وا نشود هر زبان گوشی و هر گوش زبانی دارد خبر دوری راه از دگران می شنود هر که چون بیخبری تخت روانی دارد جگر ماست ولی نعمت هر جا داغی است لاله از سفره ما سوخته نانی دارد می تواند کسی از خار مغیلان گل چید که ز هر آبله چشم نگرانی دارد چشم بر روی مه عید گشاید هر شام هر که از خوان قناعت لب نانی دارد رخنه ملک محال است نگیرند شهان می رسد رزق به هرکس که دهانی دارد چرخ دل زنده ز همصحبتی خورشیدست پیر هرگز نشود هرکه جوانی دارد صائب این آن غزل حافظ شیرین سخن است کلک ما نیز زبانی و بیانی دارد صائب تبریزی