صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۳۱۶: هر که چون زانوی خود آینه داری دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که چون زانوی خود آینه داری دارد روز و شب پیش نظر باغ و بهاری دارد می کند جام علاجش به پف کاسه گری هر سری کز خرد خام غباری دارد چه شتاب است که در دیده من دارد اشک باز سیماب بر آیینه قراری دارد به تهیدستی من کیست ز ثابت قدمان؟ سر دیوار به کف دامن خاری دارد به سیه روزی من کیست درین سبز چمن؟ داغ در مد نظر لاله عذاری دارد خضر اگر راه به سرچشمه حیوان برده است مست هم در دل شب آب خماری دارد چهره صائب اگر رنگ فشان شد چه غم است؟ شکر لله مژه لاله نگاری دارد صائب تبریزی