صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۳۰۴: می کجا مهر حجاب از لب ما بردارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می کجا مهر حجاب از لب ما بردارد؟ نه حباب است که هر موج ز جا بردارد رشته گوهر سیراب شود مژگانش هرکه خار از ره این آبله پا بردارد دل صد پاره اگر همرهی ما نکند کیست در راه طلب توشه ما بردارد؟ در بیابان طلب تشنه جگر بسیارست به که هر آبله ای آب جدا بردارد از مه عید جوانی دل ما صاف نشد مگر این زنگ ز دل قد دوتا بردارد آنقدر دور مشو از نظر ای صبح امید که دل خونشده دستی به دعا بردارد منفعل رفت ازین غمکده سیلاب برون کیست این گرد ملال از دل ما بردارد؟ می کند ساده زمین را ز عمارت صائب ابر اگر آب ز چشم تر ما بردارد صائب تبریزی