صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۲۹۴: می در آن لعل گهربار تماشا دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می در آن لعل گهربار تماشا دارد آب در گوهر شهوار تماشا دارد گر چه در آینه جوهر ننماید خود را خط بر آن صفحه رخسار تماشا دارد هر دم از شرم رخش روی دگر می سازد گل بر آن گوشه دستار تماشا دارد ماه هرچند خوش آینده نباشد در روز حسن مهتابی دلدار تماشا دارد خوش بود صحبت آیینه و سیماب به هم عرق شرم و رخ یار تماشا دارد زخم و داغ است که مستانه به هم می جوشند لاله زار دل افگار تماشا دارد جوش می را به پریخانه خم باید دید سیل در سینه کهسار تماشا دارد آب شد تیشه فرهاد ز تردستی ما کار با غیرت همکار تماشا دارد در ته زلف کند جلوه دیگر رخسار دل شب عالم انوار تماشا دارد هر کجا لاله رخان سیل ذقن جلوه دهند اضطراب دل بیمار تماشا دارد سخن از رخنه دل روی نماید صائب از قلم دعوی گفتار تماشا دارد صائب تبریزی