صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۲۶۳: که گمان داشت ز خط حسن تو زایل گردد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
که گمان داشت ز خط حسن تو زایل گردد؟ فرد خورشید که می گفت که باطل گردد؟ می تواند ز رخ شمع کسی گل چیدن که چو پروانه به گرد سر محفل گردد ناف دریاست چو گرداب مرا لنگرگاه نیستم موج که سعیم پی ساحل گردد مرغ روح شهدا پر به پر هم بسته است زهره کیست که گرد سر قاتل گردد؟ سخن تلخ فرو برده و قهقه زده ام کام من تلخ کی از زهر هلاهل گردد؟ سر مژگان سبکرو به سلامت باشد! پا اگر آبله از دوری منزل گردد شبنم آینه کس چهره خورشید نکر به چه رو با رخش آیینه مقابل گردد؟ صائب تبریزی