صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۲۵۹: هرکه باریک شد از فکر، سخنور گردد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرکه باریک شد از فکر، سخنور گردد رشته شیرازه جمعیت گوهر گردد بیش ازین تاب ندارم، به جنون خواهم زد شانه تا چند در آن زلف، سراسر گردد؟ دیدنش می برد از هوش نظر بازان را دیده هرکه ز روی تو منور گردد حسن در هر نظری جلوه دیگر دارد سخن تازه محال است مکرر گردد صحبت زنده دلان جو که گرانقدر شود آب بی قیمت اگر در دل گوهر گردد چون خس و خار درین بحر سبک کن خود را تا ترا موج خطر دامن مادر گردد شوق پروانه ز مهتاب شود بیش به شمع تشنه تر تشنه دیدار ز کوثر گردد از قناعت نشود هرکه توانگر صائب نیست ممکن به زر و سیم توانگر گردد صائب تبریزی