صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۲۴۷: نوبت عقده گشایی چو به ما می افتد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نوبت عقده گشایی چو به ما می افتد گره ناز بر آن بند قبا می افتد در حریمی که گل و شمع گریبان چاکند که به فکر دل صد پاره ما می افتد؟ چشم مخمور تو بیماری نازی دارد که ز نشکستن پرهیز به جا می افتد در ته خاک همان گردش خود را دارد آسیایی که در او آب بقا می افتد پرتو حسن تو خورشید جهان آرایی است که بغیر از دل صائب همه جا می افتد صائب تبریزی