صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۲۳۴: حواس کم خرد را نفس جاهل کار فرماید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حواس کم خرد را نفس جاهل کار فرماید سلاح بیجگر را خصم پردل کار فرماید به ور دست نتوان تیر کج را راست گرداندن به حکمت نفس را پیوسته عاقل کار فرماید به جان آورد عذر نفس عقل کارفرما را پشیمان می شود هر کس به کاهل کار فرماید زموج بیقراری حرص آسودن نمی داند زبان را در طلب پیوسته سایل کار فرماید موش غافل زکار حق که تا گردیده ای غافل به کار خود ترا دنیای باطل کار فرماید تلاش خاکساری می کنم در عشق، تا دیدم که تیغ موج را دریا به ساحل کار فرماید ندارد بر گرفتاران ترحم عشق سنگین دل مسلمان را فرنگی با سلاسل کار فرماید به خون کردم دهان تیشه را چون کوهکن شیرین به تلخی چندم آن شیرین شمایل کار فرماید؟ حیات شمع شد کوتاه از اشک پشیمانی چرا تیغ زبان را کس به محفل کار فرماید؟ سبکسیری که دارد راه دوری در نظر صائب مروت نیست مرکب را به منزل کار فرماید صائب تبریزی