صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۲۲۱: تمنا از دل اهل هوس بیرون نمی آید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تمنا از دل اهل هوس بیرون نمی آید که حرص شهد از جان مگس بیرون نمی آید به مرگ از قید تن، تن پروران را نیست آزادی که مرغ بی پر و بال از قفس بیرون نمی آیی زخط کوتاه شد از کوی او پای هوسناکان که شب تاریک چون گردد مگس بیرون نمی آید در آن وادی که من چون نقش پا از کاروان ماندم زبیم راهزن بانگ جرس بیرون نمی آید در آن محفل که من بردارم از لب مهر خاموشی صدا غیر از سپند از هیچ کس بیرون نمی آید پریشان کرد سیر باغ اوراق حواسم را خوشا مرغی که از کنج قفس بیرون نمی آید مگر بال و پر موجی به فریادش رسد، ورنه به دست و پا زدن از بحر خس بیرون نمی آید زعاجزنالی خود یافتم آن گنج پنهان را که از دل ناله بی فریادرس بیرون نمی آید حرامش باد رسوایی، حلالش باد مستوری می آشامی که از بیم عسس بیرون نمی آید چو افتادی به بحر عشق دست و پا مزن صائب که از دریای آتش خار و خس بیرون نمی آید صائب تبریزی