صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۲۲۰: تمنا از دل اهل هوس بیرون نمی آید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تمنا از دل اهل هوس بیرون نمی آید که خامی از شراب نیمرس بیرون نمی آید مگر آن روی آتشناک سوزد آرزوها را که برق از عهده این خار و خس بیرون نمی آید بهم می پیچد ارباب هوس را آرزومندی ازین شهد شلاین یک مگس بیرون نمی آید عبث مرغ چمن بر آب و آتش می زند خود را گل بی شرم از آغوش خس بیرون نمی آید نواسنجی که گل چیده است از ذوق گرفتاری به تکلیف بهاران از قفس بیرون نمی آید خموشی حجت ناطق بود جانهای واصل را که از غواص در دریا نفس بیرون نمی آید مرا از کاروانی دور افکنده است گمراهی که از دلبستگی بانگ جرس بیرون نمی آید زگیر و دار عقل آسوده گردد دل چو روشن شد که در مهتاب از منزل عسس بیرون نمی آید در آن محفل که من صائب تلاش گفتگو دارم صدا غیر از سپند از هیچ کس بیرون نمی آید صائب تبریزی